کسب و کار

از خیابانی تا احمدی، از کارخانه تا شهریاری؛ دوستِ دانشمندم!

از خیابانی تا احمدی، از کارخانه تا شهریاری؛ دوستِ دانشمندم!

در این بین نکته مهمی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت؛ از اسامی و افراد و القاب که عبور کنیم، بی معنا شدن صفات و واژه‌ها حسابی توی ذوق می‌زند.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، شاید کمی اغراق‌آمیز به نظر برسد، اما واقعیت این است که در فوتبال ایران خیلی چیزها سرجای خودش نیست. شاید تلخ باشد اما حقیقتاً مدت‌هاست بی توجهی و بی اعتنایی به خواست مردم از نهادها و ارگان‌های مختلف مثل صداوسیما به فوتبال تسری یافته و آنچه اهمیتی ندارد رضایت هواداران است.

حال اینکه به نظر می‌رسد عده‌ای «دانشمند» دور هم جمع شده‌اند و امور را انجام می‌دهند. البته مشکل اینجاست که این افراد دانشمندهایی خودخوانده هستند و اعتقادی به ضرب‌المثل قدیمی «مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید»، ندارند.

سه سال پیش گزارش بازی تیم ملی با هنگ‌کنگ در جریان بازی‌های انتخابی جام جهانی برعهده جواد خیابانی بود. یکی از موارد نسبتاً زیادی که گزارش او با واکنش منفی کاربران در فضای مجازی و البته رسانه‌ها همراه شد. او علاوه بر انبوهی از اظهارنظرهای عجیب و بعضاً ضدونقیض در جریان بازی، در شروع نیمه دوم جمله‌ای گفت که مورد توجه و حتی طنز قرار گرفت. خیابانی برای شروع مجدد گزارشش پس از استراحت ۱۵ دقیقه‌ای گفت:«سلام ویژه به محمدرضا احمدی، دوست جوان و دانشمند خودم!» اینکه محمدرضا احمدی گزارشگر یا مجری استانداردی است یا نه را مردم و مخاطبان قضاوت کنند، اما سؤال این است که او در چه عرصه‌ای دانشمند است؟ یا اینکه متر و معیار خیابانی برای تشخیص این مهم چیست؟ متأسفانه این تمام ماجرا نیست و فوتبال به جولانگاه افرادی تبدیل شده که سعی می‌کنند خلاء محبوبیت و مقبولیت را با واژه‌ها و صفاتی پُر کنند که دور از ذهن است.

در شرایطی که استقلال یکی از آشفته‌ترین و ملتهب‌ترین مقاطع خود را پشت سر می‌گذارد و انتقادات به مدیریت این باشگاه اوج گرفته، مصطفی کارخانه هم برای توصیف احمد شهریاری از همین صفت استفاده کرده است. این عضو هیئت مدیره استقلال در واکنش به انتقاداتی که از احمد شهریاری می‌شود، گفته است: «آقای شهریاری دانشمند و فرد بزرگی است. کارش را بلد است و هر مسئولیتی داشته موفق بوده است.» کارخانه به عنوان یکی از چهره‌های شناخته شده و موفق والیبال در شرایطی چنین اظهارنظری داشته که همچنان حضور او در فوتبال و باشگاه بزرگی چون استقلال با ابهام مواجه است. از سویی او در حالی شهریاری را دانشمند دانسته که مطمئناً اگر چنین بود استقلال در ماه‌های گذشته با این همه حواشی مخرب، روبه‌رو نمی‌شد. عجیب اینکه همین مصطفی کارخانه که تشخیص داده شهریاری دانشمند است، در فاصله ۴۸ ساعت تا بازی حساس استقلال برابر النصر عربستان، مصاحبه‌ای علیه سمیعی مدیرعامل باشگاه داشت و باعث شد شایعه برکناری و تغییرات قوت بگیرد. بدین ترتیب یک مورد دیگر به حاشیه‌های استقلال افزوده شد!

اگر تعارف را کنار بگذاریم، نکته حائز اهمیت این است که این حجم از چاپلوسی و رویافروشی که گاهی با آن مواجه می‌شویم، به شدت آزاردهنده است. از سویی با آفت بزرگی مواجه هستیم و اینکه ارزش و جایگاه برخی صفات و واژه‌ها، تنزل می‌یابد و تهی از معنای واقعی می‌شود.

از خیابانی تا احمدی، از کارخانه تا شهریاری؛ دوستِ دانشمندم!

از خیابانی تا احمدی، از کارخانه تا شهریاری؛ دوستِ دانشمندم!

در این بین نکته مهمی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت؛ از اسامی و افراد و القاب که عبور کنیم، بی معنا شدن صفات و واژه‌ها حسابی توی ذوق می‌زند.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، شاید کمی اغراق‌آمیز به نظر برسد، اما واقعیت این است که در فوتبال ایران خیلی چیزها سرجای خودش نیست. شاید تلخ باشد اما حقیقتاً مدت‌هاست بی توجهی و بی اعتنایی به خواست مردم از نهادها و ارگان‌های مختلف مثل صداوسیما به فوتبال تسری یافته و آنچه اهمیتی ندارد رضایت هواداران است.

حال اینکه به نظر می‌رسد عده‌ای «دانشمند» دور هم جمع شده‌اند و امور را انجام می‌دهند. البته مشکل اینجاست که این افراد دانشمندهایی خودخوانده هستند و اعتقادی به ضرب‌المثل قدیمی «مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید»، ندارند.

سه سال پیش گزارش بازی تیم ملی با هنگ‌کنگ در جریان بازی‌های انتخابی جام جهانی برعهده جواد خیابانی بود. یکی از موارد نسبتاً زیادی که گزارش او با واکنش منفی کاربران در فضای مجازی و البته رسانه‌ها همراه شد. او علاوه بر انبوهی از اظهارنظرهای عجیب و بعضاً ضدونقیض در جریان بازی، در شروع نیمه دوم جمله‌ای گفت که مورد توجه و حتی طنز قرار گرفت. خیابانی برای شروع مجدد گزارشش پس از استراحت ۱۵ دقیقه‌ای گفت:«سلام ویژه به محمدرضا احمدی، دوست جوان و دانشمند خودم!» اینکه محمدرضا احمدی گزارشگر یا مجری استانداردی است یا نه را مردم و مخاطبان قضاوت کنند، اما سؤال این است که او در چه عرصه‌ای دانشمند است؟ یا اینکه متر و معیار خیابانی برای تشخیص این مهم چیست؟ متأسفانه این تمام ماجرا نیست و فوتبال به جولانگاه افرادی تبدیل شده که سعی می‌کنند خلاء محبوبیت و مقبولیت را با واژه‌ها و صفاتی پُر کنند که دور از ذهن است.

در شرایطی که استقلال یکی از آشفته‌ترین و ملتهب‌ترین مقاطع خود را پشت سر می‌گذارد و انتقادات به مدیریت این باشگاه اوج گرفته، مصطفی کارخانه هم برای توصیف احمد شهریاری از همین صفت استفاده کرده است. این عضو هیئت مدیره استقلال در واکنش به انتقاداتی که از احمد شهریاری می‌شود، گفته است: «آقای شهریاری دانشمند و فرد بزرگی است. کارش را بلد است و هر مسئولیتی داشته موفق بوده است.» کارخانه به عنوان یکی از چهره‌های شناخته شده و موفق والیبال در شرایطی چنین اظهارنظری داشته که همچنان حضور او در فوتبال و باشگاه بزرگی چون استقلال با ابهام مواجه است. از سویی او در حالی شهریاری را دانشمند دانسته که مطمئناً اگر چنین بود استقلال در ماه‌های گذشته با این همه حواشی مخرب، روبه‌رو نمی‌شد. عجیب اینکه همین مصطفی کارخانه که تشخیص داده شهریاری دانشمند است، در فاصله ۴۸ ساعت تا بازی حساس استقلال برابر النصر عربستان، مصاحبه‌ای علیه سمیعی مدیرعامل باشگاه داشت و باعث شد شایعه برکناری و تغییرات قوت بگیرد. بدین ترتیب یک مورد دیگر به حاشیه‌های استقلال افزوده شد!

اگر تعارف را کنار بگذاریم، نکته حائز اهمیت این است که این حجم از چاپلوسی و رویافروشی که گاهی با آن مواجه می‌شویم، به شدت آزاردهنده است. از سویی با آفت بزرگی مواجه هستیم و اینکه ارزش و جایگاه برخی صفات و واژه‌ها، تنزل می‌یابد و تهی از معنای واقعی می‌شود.

از خیابانی تا احمدی، از کارخانه تا شهریاری؛ دوستِ دانشمندم!

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا