«امید به گل» داریم، «امید به قلعهنویی» نداریم/ بلوغ تاکتیکی در «فوتباله دیگه»
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، تیم ملی فوتبال ایران در سومین دیدار خود در مرحله پایانی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ به مصاف ازبکستان رفت و به رغم ۱۰ نفره شدن موفق شد دروازه خود را بسته نگه دارد و با امتیاز از زمین خارج شود.
گرچه کسب ۷ امتیاز از سه دیدار، عملکردی خوب و قابل دفاع محسوب میشود، اما واقعیت این است که نوع فوتبالی که تیم ارائه میدهد، کمتر هوادار و کارشناسی را راضی میکند. تیم ملی تحت هدایت امیر قلعهنویی از آنچه انتظار میرود فاصله زیادی دارد و برای همین بود که در نخستین بازی تیم ملی در این مرحله برابر قرقیزستان، هواداران در دقایق پایانی شعارهایی علیه بازیکنان و سرمربی، سر دادند.
در این بین آنچه بیش از هر چیزی توی ذوق میزند، اظهارات امیر قلعهنویی به عنوان نفر اول کادرفنی است. او چنان تیم تحت هدایتش را توصیف میکند که تصویری از گواردیولا و منچسترسیتی در ذهن ترسیم میشود!
قلعهنویی در نشستهای خبری قبل و بعد از چند بازی اخیر از جمله ازبکستان، صحبت از «امید به گل» بالای تیم ملی کرده و اینکه تیمش به «بلوغ تاکتیکی» رسیده است. در واقع این موارد آن هم بعد از نمایشهای نه چندان دلچسب مقابل تیمهای نه چندان قدرتمند قاره، نمیتواند گویای تمام واقعیتها باشد. تیمی که از مهاجمانی، چون مهدی طارمی و سردار آزمون بهره میبرد، قطعاً همیشه امید به گلزنی آن وجود دارد و این مزیت و شاخصه ویژهای برای تیم ملی فعلی نمیتواند باشد.
از قرقیزستان و امارات که بگذریم، همین ازبکستان تیمی نبود که تصور میشد و به زعم بسیاری از کارشناسان اگر تیمی با برنامهتر مقابلمان قرار میگرفت، حتماً در یکی از بدترین روزهای فوتبال ایران، تیم ملی را تنبیه میکرد. فراموش نکنیم که تیم ملی تاکنون ۱۵ بار مقابل ازبکستان قرار گرفته که ۱۰ برد، ۴ تساوی و یک شکست حاصل آن بوده است. نکته جالب اینکه سه مساوی از مجموع ۴ تساوی، در همین یکسال گذشته و با قلعهنویی ثبت شده! بنابراین صحبت از بلوغ تاکتیکی نه تنها زود است بلکه صحیح هم نیست؛ آن هم وقتی بدانیم قلعهنویی بعد از جام ملتهای آسیا در مواجهه با انتقادات و اینکه چرا سه گل از قطر خوردیم، در مصاحبه تلویزیونیاش گفت: «فوتباله دیگه…»
از سویی سرمربی تیم ملی چند روز پیش درباره زمان جوانگرایی گفت: «چند بازیکن جوان به تیم ملی دعوت کردیم تا عیارشان را در تیم ملی ببینیم. تواناییهای بازیکنان جوان تیم ملی در بازیهای ملی مشخص میشود. اگر بتوانیم از گروه خود صعود کنیم در یک سالی که وقت داریم، بیشتر به بازیکنان جوان فضا میدهیم.»
این درحالی است که نام ۶ بازیکن زیر ۲۳ سال در فهرست تیم ملی در اردوی فعلی وجود دارد، اما هیچکدام از آنها حتی یک دقیقه مقابل ازبکستان فرصت بازی پیدا نکردند. حتی اگر وعده قلعهنویی محقق شود، باز هم به آن ایراد وارد است چرا که از لحاظ زمانبندی اصلاً منطقی و اصولی نیست. در بازیهای انتخابی جام جهانی امکان محک خوردن بیشتر است و با توجه به گروهی که در آن قرار داریم، شرایط برای آزمون و خطا مهیاست، اما سرمربی تیم ملی دل در گرو بازیکنان باتجربهای دارد که تیم ملی در قبضه آنهاست، ولو اینکه تیم نداشته باشند یا در لیگهای حاشیه خلیج فارس و در تیمی نسبتاً نازل مشغول بازی باشند.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، تیم ملی فوتبال ایران در سومین دیدار خود در مرحله پایانی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ به مصاف ازبکستان رفت و به رغم ۱۰ نفره شدن موفق شد دروازه خود را بسته نگه دارد و با امتیاز از زمین خارج شود.
گرچه کسب ۷ امتیاز از سه دیدار، عملکردی خوب و قابل دفاع محسوب میشود، اما واقعیت این است که نوع فوتبالی که تیم ارائه میدهد، کمتر هوادار و کارشناسی را راضی میکند. تیم ملی تحت هدایت امیر قلعهنویی از آنچه انتظار میرود فاصله زیادی دارد و برای همین بود که در نخستین بازی تیم ملی در این مرحله برابر قرقیزستان، هواداران در دقایق پایانی شعارهایی علیه بازیکنان و سرمربی، سر دادند.
در این بین آنچه بیش از هر چیزی توی ذوق میزند، اظهارات امیر قلعهنویی به عنوان نفر اول کادرفنی است. او چنان تیم تحت هدایتش را توصیف میکند که تصویری از گواردیولا و منچسترسیتی در ذهن ترسیم میشود!
قلعهنویی در نشستهای خبری قبل و بعد از چند بازی اخیر از جمله ازبکستان، صحبت از «امید به گل» بالای تیم ملی کرده و اینکه تیمش به «بلوغ تاکتیکی» رسیده است. در واقع این موارد آن هم بعد از نمایشهای نه چندان دلچسب مقابل تیمهای نه چندان قدرتمند قاره، نمیتواند گویای تمام واقعیتها باشد. تیمی که از مهاجمانی، چون مهدی طارمی و سردار آزمون بهره میبرد، قطعاً همیشه امید به گلزنی آن وجود دارد و این مزیت و شاخصه ویژهای برای تیم ملی فعلی نمیتواند باشد.
از قرقیزستان و امارات که بگذریم، همین ازبکستان تیمی نبود که تصور میشد و به زعم بسیاری از کارشناسان اگر تیمی با برنامهتر مقابلمان قرار میگرفت، حتماً در یکی از بدترین روزهای فوتبال ایران، تیم ملی را تنبیه میکرد. فراموش نکنیم که تیم ملی تاکنون ۱۵ بار مقابل ازبکستان قرار گرفته که ۱۰ برد، ۴ تساوی و یک شکست حاصل آن بوده است. نکته جالب اینکه سه مساوی از مجموع ۴ تساوی، در همین یکسال گذشته و با قلعهنویی ثبت شده! بنابراین صحبت از بلوغ تاکتیکی نه تنها زود است بلکه صحیح هم نیست؛ آن هم وقتی بدانیم قلعهنویی بعد از جام ملتهای آسیا در مواجهه با انتقادات و اینکه چرا سه گل از قطر خوردیم، در مصاحبه تلویزیونیاش گفت: «فوتباله دیگه…»
از سویی سرمربی تیم ملی چند روز پیش درباره زمان جوانگرایی گفت: «چند بازیکن جوان به تیم ملی دعوت کردیم تا عیارشان را در تیم ملی ببینیم. تواناییهای بازیکنان جوان تیم ملی در بازیهای ملی مشخص میشود. اگر بتوانیم از گروه خود صعود کنیم در یک سالی که وقت داریم، بیشتر به بازیکنان جوان فضا میدهیم.»
این درحالی است که نام ۶ بازیکن زیر ۲۳ سال در فهرست تیم ملی در اردوی فعلی وجود دارد، اما هیچکدام از آنها حتی یک دقیقه مقابل ازبکستان فرصت بازی پیدا نکردند. حتی اگر وعده قلعهنویی محقق شود، باز هم به آن ایراد وارد است چرا که از لحاظ زمانبندی اصلاً منطقی و اصولی نیست. در بازیهای انتخابی جام جهانی امکان محک خوردن بیشتر است و با توجه به گروهی که در آن قرار داریم، شرایط برای آزمون و خطا مهیاست، اما سرمربی تیم ملی دل در گرو بازیکنان باتجربهای دارد که تیم ملی در قبضه آنهاست، ولو اینکه تیم نداشته باشند یا در لیگهای حاشیه خلیج فارس و در تیمی نسبتاً نازل مشغول بازی باشند.