ورزش ایران در برزخ دنیامالی؛ وزیر ورزش یا وزیر فوتبال؟
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، مجلس شورای اسلامی ۳۱ مردادماه ۱۴۰۳ به تمام وزاری پیشنهادی مسعود پزشکیان رأی اعتماد داد و عملاً کار تمام وزرا به صورت رسمی آغاز شد. احمد دنیامالی که به عنوان وزیر پیشنهادی ورزش و پیش از رأی اعتماد مجلس هم در ساختمان وزارتخانه مستقر شده بود و برنامه‌هایش را نگارش می‌کرد، از ابتدای شهریورماه به صورت رسمی کار خود را آغاز کرده اما پررنگ‌ترین فعالیت او در حوزه فوتبال بوده که دنیامالی تا جزئی‌ترین اخبار آن هم ورود می‌کند.
از زمان حضور دنیامالی در وزارت ورزش، از او مصاحبه‌های بی شماری وجود دارد که درباره وضعیت ورزشگاه آزادی مصاحبه کرده است. هر بار یک تاریخ تکراری درباره آماده‌سازی ورزشگاه آزادی اعلام می‌شود و انگار وزیر ورزش و جوانان تمام هم و غم خود را برای ورزشگاه آزادی گذاشته و هیچ نقطه دیگری از این ورزش نیست که نیاز به رسیدگی و سر و سامان دادن داشته باشد.
به طور مثال، تیم‌های ورزشی که در هفته‌های اخیر به مسابقات برون‌مرزی اعزام شده بودند، به دلیل مشکلات پروازی و لغو شدن تعدادی از پروازهای بین‌المللی پس از پاسخ موشکی ایران به اسرائیل، برای بازگشت به کشور دچار مشکل شدند. تیم فوتبال نوجوانان که به قطر رفته بود، قرار بود بامداد ۱۱ مهرماه به تهران پرواز کند که سفرش لغو شد؛ حال در شرایطی که فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان توانایی بازگرداندن تیم فوتبال نوجوانان از قطر را ندارند، واکنش‌هایی عجیب را در خصوص لغو میزبانی ایران مقابل قطر در مسابقات انتخابی جام جهانی داشتند.
کاروان ورزشی فدراسیون ووشو برای برگزاری مسابقات قهرمانی جهان راهی برونئی شده بود که در بازگشت، راهی دبی شد تا به تهران بازگردد، اما با لغو پروازها تیم ووشو مدتی طولانی در فرودگاه دبی ماند. جالب اینکه چنین اتفاق برای وزارت ورزش و جوانان انگار هیچ اهمیتی نداشت و این تیم در نهایت با پیگیری‌های خود این فدراسیون توانست مشکلاتش را در دبی رفع کند و با پروازی از دبی به لار استان فارس برگشت. فدراسیون تیراندازی با کمان نیز برای مسابقاتی راهی چین تایپه شده بود که اعضای تیم تیراندازی با کمان کشورمان هم با لغو پرواز، برای بازگشت دچار مشکل شدند، اما سؤال این است که وزارت ورزش و جوانان چه اقداماتی برای رفع مشکل آنها انجام داد؟
حالا مصاحبه‌های ۵۰ روز اخیر وزیر ورزش و جوانان جالب است. او بیش از هر چیزی درباره زمان آماده‌سازی ورزشگاه آزادی و اتفاقات فوتبال صحبت کرده است. اینکه چرا احمد دنیامالی علاقه‌ای ندارد به مشکلات ورزش بپردازد و در ورزش فقط به فوتبال نگاه ویژه دارد، به دو موضوع بازمی‌گردد؛ یا اینکه او تلاش می‌کند با فوتبال دائما در رسانه‌ها باشد و یا اینکه به دلیل عدم اشراف در سایر حوزه‌ها سعی می‌کند ورود نکند که در هر دو صورت انتقاد بزرگی به وزیر ورزش و جوانان وارد است. جالب اینکه حتی در همین حوزه فوتبال، وقتی که هوادار ملوان در اصفهان و دیدار با سپاهان روی سکوها جان خود را از دست داد، کمیته انضباطی اقدام به محرومیت داود رفعتی کرد، اما چند روز بعد این فرد در کنار وزیر ورزش و جوانان در بازدید از ورزشگاه تختی دیده شد؛ یعنی وزیر ورزش حتی به چنین موضوعی هم اهمیت نداد.
حالا فارغ از موضوعاتی که احمد دنیامالی در ۵۰ روز اخیر با آن مواجه بوده، اینکه درباره جزئی‌ترین اتفاقات فوتبال واکنش نشان داده اما درباره موضوعات مختلفی چون شکایت نامزدهای ریاست انتخابات فدراسیون دوومیدانی صحبتی نمی‌کند، به حواشی سفر تیم جوانان وزنه‌برداری به اسپانیا واکنشی نشان نمی‌دهد، درباره سفر پرحاشیه تیم موج‌سواری به اروپا که مسابقات در دانمارک بود و مسافرانش در سوئد اقامت داشتند، صحبتی نمی‌کند، اما بی شمار درباره وضعیت ورزشگاه آزادی و ماجرای میزبانی دیدار ایران و قطر صحبت می‌کند.
دنیامالی ۵۰ روز است وزیر ورزش و جوانان شده، اما هنوز معاونان خود را معرفی نکرده و حتی تکلیف معاونان قبلی وزارت ورزش و جوانان هم مشخص نیست. طبیعی است که افراد فعلی که در معاونت‌ها و ادارات مختلف وزارت ورزش فعالیت می‌کنند، در این شرایط برزخی ابتدا می‌خواهند تکلیف ماندن یا رفتن خودشان مشخص شود و پس از آن فعالیت جدی خود را دنبال کنند. مسلماً اگر قرار به تغییر آنها باشد، این افراد نیز برای آینده خود تلاش می‌کنند و انرژی و اثرگذاری خود را از دست می‌دهند یا حداقل بخشی از انرژی خود را صرف وضعیت خود می‌کنند.
وزیر ورزش و جوانان که سال‌ها نماینده مجلس بوده، باید حداقل در حوزه پارلمانی خود عملکردی متفاوت با وزاری قبلی داشته باشد. دو سال است که وزارت ورزش و جوانان بدون معاون پارلمانی فعالیت می‌کند و جالب اینکه از زمانی که دنیامالی آمده، او هم علاقه‌ای برای انتخاب معاون پارلمانی خود نشان نداده و بخشی از وقت و انرژی خود را در وزارتخانه برای جلسه با نمایندگان مجلس گذاشته است. در حالی که این امورات و جلسات باید توسط معاون پارلمانی انجام شود، اما گویا دنیامالی حتی به چنین موضوعاتی هم اهمیت نمی‌دهد.
ورزش ایران در ۵۰ روز اخیر در برزخ قرار داشته و احمد دنیامالی به عنوان وزیر و ورزش و جوانان تلاش چندانی برای عبور از این وضعیت نشان نداده که عدم انتخاب معاونان و مدیران کل، نشان می‌دهد که وضعیت چنین است. وزیری که بیشتر اظهاراتش در حوزه فوتبال بوده و شاید این علاقه زیاد به فوتبال باعث نابه‌سامانی در سایر رشته‌های ورزشی شود، اما دنیامالی نباید فراموش کند که او از مجلس به عنوان وزیر ورزش و جوانان رأی اعتماد گرفته است، نه وزیر فوتبال!
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، مجلس شورای اسلامی ۳۱ مردادماه ۱۴۰۳ به تمام وزاری پیشنهادی مسعود پزشکیان رأی اعتماد داد و عملاً کار تمام وزرا به صورت رسمی آغاز شد. احمد دنیامالی که به عنوان وزیر پیشنهادی ورزش و پیش از رأی اعتماد مجلس هم در ساختمان وزارتخانه مستقر شده بود و برنامه‌هایش را نگارش می‌کرد، از ابتدای شهریورماه به صورت رسمی کار خود را آغاز کرده اما پررنگ‌ترین فعالیت او در حوزه فوتبال بوده که دنیامالی تا جزئی‌ترین اخبار آن هم ورود می‌کند.
از زمان حضور دنیامالی در وزارت ورزش، از او مصاحبه‌های بی شماری وجود دارد که درباره وضعیت ورزشگاه آزادی مصاحبه کرده است. هر بار یک تاریخ تکراری درباره آماده‌سازی ورزشگاه آزادی اعلام می‌شود و انگار وزیر ورزش و جوانان تمام هم و غم خود را برای ورزشگاه آزادی گذاشته و هیچ نقطه دیگری از این ورزش نیست که نیاز به رسیدگی و سر و سامان دادن داشته باشد.
به طور مثال، تیم‌های ورزشی که در هفته‌های اخیر به مسابقات برون‌مرزی اعزام شده بودند، به دلیل مشکلات پروازی و لغو شدن تعدادی از پروازهای بین‌المللی پس از پاسخ موشکی ایران به اسرائیل، برای بازگشت به کشور دچار مشکل شدند. تیم فوتبال نوجوانان که به قطر رفته بود، قرار بود بامداد ۱۱ مهرماه به تهران پرواز کند که سفرش لغو شد؛ حال در شرایطی که فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان توانایی بازگرداندن تیم فوتبال نوجوانان از قطر را ندارند، واکنش‌هایی عجیب را در خصوص لغو میزبانی ایران مقابل قطر در مسابقات انتخابی جام جهانی داشتند.
کاروان ورزشی فدراسیون ووشو برای برگزاری مسابقات قهرمانی جهان راهی برونئی شده بود که در بازگشت، راهی دبی شد تا به تهران بازگردد، اما با لغو پروازها تیم ووشو مدتی طولانی در فرودگاه دبی ماند. جالب اینکه چنین اتفاق برای وزارت ورزش و جوانان انگار هیچ اهمیتی نداشت و این تیم در نهایت با پیگیری‌های خود این فدراسیون توانست مشکلاتش را در دبی رفع کند و با پروازی از دبی به لار استان فارس برگشت. فدراسیون تیراندازی با کمان نیز برای مسابقاتی راهی چین تایپه شده بود که اعضای تیم تیراندازی با کمان کشورمان هم با لغو پرواز، برای بازگشت دچار مشکل شدند، اما سؤال این است که وزارت ورزش و جوانان چه اقداماتی برای رفع مشکل آنها انجام داد؟
حالا مصاحبه‌های ۵۰ روز اخیر وزیر ورزش و جوانان جالب است. او بیش از هر چیزی درباره زمان آماده‌سازی ورزشگاه آزادی و اتفاقات فوتبال صحبت کرده است. اینکه چرا احمد دنیامالی علاقه‌ای ندارد به مشکلات ورزش بپردازد و در ورزش فقط به فوتبال نگاه ویژه دارد، به دو موضوع بازمی‌گردد؛ یا اینکه او تلاش می‌کند با فوتبال دائما در رسانه‌ها باشد و یا اینکه به دلیل عدم اشراف در سایر حوزه‌ها سعی می‌کند ورود نکند که در هر دو صورت انتقاد بزرگی به وزیر ورزش و جوانان وارد است. جالب اینکه حتی در همین حوزه فوتبال، وقتی که هوادار ملوان در اصفهان و دیدار با سپاهان روی سکوها جان خود را از دست داد، کمیته انضباطی اقدام به محرومیت داود رفعتی کرد، اما چند روز بعد این فرد در کنار وزیر ورزش و جوانان در بازدید از ورزشگاه تختی دیده شد؛ یعنی وزیر ورزش حتی به چنین موضوعی هم اهمیت نداد.
حالا فارغ از موضوعاتی که احمد دنیامالی در ۵۰ روز اخیر با آن مواجه بوده، اینکه درباره جزئی‌ترین اتفاقات فوتبال واکنش نشان داده اما درباره موضوعات مختلفی چون شکایت نامزدهای ریاست انتخابات فدراسیون دوومیدانی صحبتی نمی‌کند، به حواشی سفر تیم جوانان وزنه‌برداری به اسپانیا واکنشی نشان نمی‌دهد، درباره سفر پرحاشیه تیم موج‌سواری به اروپا که مسابقات در دانمارک بود و مسافرانش در سوئد اقامت داشتند، صحبتی نمی‌کند، اما بی شمار درباره وضعیت ورزشگاه آزادی و ماجرای میزبانی دیدار ایران و قطر صحبت می‌کند.
دنیامالی ۵۰ روز است وزیر ورزش و جوانان شده، اما هنوز معاونان خود را معرفی نکرده و حتی تکلیف معاونان قبلی وزارت ورزش و جوانان هم مشخص نیست. طبیعی است که افراد فعلی که در معاونت‌ها و ادارات مختلف وزارت ورزش فعالیت می‌کنند، در این شرایط برزخی ابتدا می‌خواهند تکلیف ماندن یا رفتن خودشان مشخص شود و پس از آن فعالیت جدی خود را دنبال کنند. مسلماً اگر قرار به تغییر آنها باشد، این افراد نیز برای آینده خود تلاش می‌کنند و انرژی و اثرگذاری خود را از دست می‌دهند یا حداقل بخشی از انرژی خود را صرف وضعیت خود می‌کنند.
وزیر ورزش و جوانان که سال‌ها نماینده مجلس بوده، باید حداقل در حوزه پارلمانی خود عملکردی متفاوت با وزاری قبلی داشته باشد. دو سال است که وزارت ورزش و جوانان بدون معاون پارلمانی فعالیت می‌کند و جالب اینکه از زمانی که دنیامالی آمده، او هم علاقه‌ای برای انتخاب معاون پارلمانی خود نشان نداده و بخشی از وقت و انرژی خود را در وزارتخانه برای جلسه با نمایندگان مجلس گذاشته است. در حالی که این امورات و جلسات باید توسط معاون پارلمانی انجام شود، اما گویا دنیامالی حتی به چنین موضوعاتی هم اهمیت نمی‌دهد.
ورزش ایران در ۵۰ روز اخیر در برزخ قرار داشته و احمد دنیامالی به عنوان وزیر و ورزش و جوانان تلاش چندانی برای عبور از این وضعیت نشان نداده که عدم انتخاب معاونان و مدیران کل، نشان می‌دهد که وضعیت چنین است. وزیری که بیشتر اظهاراتش در حوزه فوتبال بوده و شاید این علاقه زیاد به فوتبال باعث نابه‌سامانی در سایر رشته‌های ورزشی شود، اما دنیامالی نباید فراموش کند که او از مجلس به عنوان وزیر ورزش و جوانان رأی اعتماد گرفته است، نه وزیر فوتبال!
